۲۴ ساعت

26 نوامبر
۲دیدگاه

آسمان تیره و صاف

تاریخ نشر سه شنبه ۲۶ نوامبر ۲۰۱۳ هالند

قیوم بشیر

قیوم بشیر

قیوم بشیر

ملبورن – آسترالیا

بیست و ششم نوامبر ۲۰۱۳

آسمان تیره و صاف

m

یادم  آمد  یک  غروبی  سرد بود

یک جهان افسرده گی و درد بود

یادم  آمد   خانه ای  بود  کاهگلی

ساکنین   خانه    با     دریا   دلی

مرد  نان  آور  غریب  و  بی نوا

همسرش چندی مریض و بی دوا

مدتی بود چشم راستش  بسته بود

از قضا یک دست وپا بشکسته بود

روزگاری   او    درون  خانه اش

با زن  و  فرزند   بس  دردانه اش

در سکوت همواره فکر  نان بود

کودکش  از  گشنگی  نالان   بود

ناگهان  از  کوچه   آوازی   شنید

نغه ای  ،  آوازه  و  سازی  شنید

پیرمردی حمل می کرد  بقچه ای

بقچه ای همراهِ او  صندوقچه ای

گفت : مردم کهنه قالین می خریم

ظرف کهنه  یا  سفالین  می خریم

هم پلاس و کاغذ  و هم  شیشه ای

هرچه دارید در کنار  و  گوشه ای

مردخانه اشک به چشمش حلقه بست

ناله کرد، فریاد زد بغضش شکست

گفت خدایا نان  میان  سفره نیست

شاکرم  ،  اما  پیاپی  می  گریست

گفت مریض است همسرِ من بینوا

پول   ندارم   تا   بدو   گیرم   دوا

کودک   بیچاره اش    دلگیر   شد

او  دوید  در کوچه   دامنگیر  شد

گفت به پیرمردسفره خالی میخرید؟

حاجی  کاکا   اجر عالی   می برید

پیر مرد  تا    کودک   بیچاره   دید

با خوشحالی  سفرهء   او را   خرید

برد   آن   تنها   امید    خانه    را

آنچه  بود  نعمت   صاحب خانه  را

هر زمان بود وندران  یک لقمه نان

اهل  خانه   می نشستند   دور   آن

ای«بشیر»این عدل وانصاف راببین

آسمان  تیره   و   صاف   را   ببین

قیوم بشیر

 

۲ پاسخ به “آسمان تیره و صاف”

  1. admin گفت:

    قیوم جان شعر زیبا و با احساس سروده اید. زیاد دلنشین است . موفق و سلامت باشید . مهدی بشیر.
    ای«بشیر»این عدل وانصاف راببین
    آسمان تیره و صاف را ببین

  2. قیوم بشیر گفت:

    تشکر مهدی جان از حسن نظرتان ، امیدوارم صحتمند و تندرست بوده و همیشه مؤفق و کامگار باشید!

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما