۲۴ ساعت

01 مارس
۲دیدگاه

مــــدیــنــــﮥ مــنــوره وفــضـایــل آن

تاریخ نشر جمعه  اول مارچ  ۲۰۱۳ هالند

بسم الله الرحمن الرحیم
مــــدیــنــــﮥ  مــنــوره وفــضـایــل آن

تتبع ونگارش از:

الحاج   امــیــن الـدیــن « سعـیـدی – سعید افـغــانـی »

مـدیـــر مرکزمطـالعات سـتراتیژیک افـغان ومسؤل مرکز کلتوری

دحـــــق لاره- جــرمـنی

جنوری ۲۰۱۳

الحاج امــیــن الـدیــن « سعـیـدی - سعید افـغــانی »

الحاج امــیــن الـدیــن « سعـیـدی – سعید افـغــانی »

خوانندﮤ معزز و محترم !
آرزو و نیت مخلصانه داشتم که نکاح پسر ارشدم  احمد جان« سعیدی»  را در بیت الله شریف وآنهم در حرم شریف انجام دهم.  لـذا به قصد عمره و تحقق این آروزی زندګی خود و فرزندم با تمام فامیل که امکانات سفر داشت،   بتاریخ ۴  اپریل  سال ۲۰۱۲م   به جانب مدنیــﮥ منوره به سرزمین وحی حرکت کردیم.

بعد از ادای بخش از مراسم عمره به  مقصد عقد نکاح ارجمندام، همانطوریکه ارزو داشتیم، داخل حرم شریف وآنهم روبروی حطیم ودر صحن  کعبــﮥ  شریفه حضور به هم رسانیدیم و مراسم عقد نکاح حضوری به لطف ومرحمت الهی به صورت و وجه بهترو احسن اجرا شد.

از پروردگار با عظمت خویش سپاس گزار هستم و تمنا داریم که این وصلت وصلت بی بی عایشه و حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم، ووصلت پُر ثمر وبا محبت و درسایـــﮥ یکدیګر به خیر زنده ګی با سعادت داشته و فرزندان صالح و خدمت ګار به وطن، خاک، مردم و امر اسلام بدنیا تقدیم بدارند.

درین راستا خواستم خوشی های خویش را با شما شریک ساخته و آنچه میتواند ممد، مشوق،  رهنمایی ، ترغیب برای دیګران باشد، با شما این نوشته را درمیان ګذاشته، به شما هدیه نموده و برای هرمسلمان زیارت بیت الله و مدینـــﮥ منوره را از بار ګاه ایزد متعال تمنا کنم.

مدینــﮥ منوره :

مدینــه درعربی شهر را ګویند و یثرب نام تاریخی این شهر مهم درجهان درطول تاریخ موجودیت خویش  میباشد.  مدینه یا مدینه النبی، که آنرا بزبان عربی ( المدینه المنوره ) میگویند  یکی از شهرهای  مشهور ومهم فعلی کشور عربستان سعودی نیز بشمار میرود.
شهر مدینه بطرف شمال ریاض در میان ریاض ودر میان نجد قرار دارد. آب‌ وهوایی  شهر مدینه  خشک و بیابانی با تابستان‌های داغ و زمستان‌های سرد همرا است .

شهری مدینه بعد از هجرت پیامبر اسلام محمد صلی الله علیه وسلم به مدینهالنبی(شهر پیامبر) شهـرت یافت ، پیامبر صلی الله علیه وسلم در اولین شب ربیع الاول سال ۱۴ بعثت  به شهر « یثرب » که ۴۲۰ کیلو متر از مکــﮥ مکرمه فاصله دارد،  مهاجرت نمود ، این تاریخ سرآغاز تاریخ مسلمانان (تاریخ هجری)،  بشمار میرود.
حکمت بزرګ که درین راستا الهام دهنده برای تمام مسلمانان بوده میتواند این است که پیامبر اسلام به شهر یثرب (مدینـﮥ منوره) زمانی  آغاز به مهاجرت کرد، که درآن شهر گروپ از مسلمانان  نظم وسازمان و ادارﮤ را ایجاد کرده بود و حضرت پیامبراسلام محمد مصطفی (ص) با مهاجرت خویش ورسیدن به مدینهء منوره سنګ بنای حاکمیت اسلامی را خود ګذاشت. به این ترتیب حضرت پیامبر اسلام بعد از بعثت هیچګاهی تحت حاکمیت غیراسلامی زنده گی نه کرده است.
در این هیچ جای شک نیست که مکـــﮥ مکرمه  یکی از بهترین ومحبوبترین سر زمین نزد پروردگار  است  ودارایی برتری ها وفضایلی ، نسبت به شهر مدینه منوره وسایر شهر ها وسرزمین های جهان میباشد .
در روایت اسلامی آمده است: زمانیکه  پیامبر صلی الله علیه وسلم را  کفار مکه  مجبور به ترک  خانه وکاشانـــﮥ خویش در مکه نمود، آنحضرت صلی الله علیه وسلم خطاب به سرزمین مکه گفت:
« والله انک لخیر أرض الله وأحب أرض الله إلی الله، ولو لا أنی أخرجت منک ماخرجت » ( به  الله قسم یاد مینمایم که  تو بهترین زمین پروردگار هستی، وبهترین ومحبوبتری زمین خدا در نزد خدایی، واگر من اخراج نمی شدم هر گز از تو بیرون نمی رفتم ) ( راوی حدیث ترمذی وابن ماجه  است وحدیث صحیح است. ).
شهر مدینه که بنام شهر وحی شهرت دارد از جمله  شهر های مقدس ومبارکی جهان بوده ، وپروردگاربا عظمت ما   این شهر را ، بحیث سرزمین امن قرار داده است :
در حدیثی مبارکی آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم در خطاب به مدینه میفرماید :« ان ابراهیم حرم مکـه، وإنی حرمت المد نینه  ) (صحیح مسلم ) (ابراهیم علیه وسلم مکه را حرم قرار داد ومن مدینه را حرم قرار می دهم ).
هدف از نسبت حرمت به ابراهیم ومحمد علیهما السلام اظهار حرمت است وإلا عین تحریم با حرمت از جانب ذات پروردگاراست ، اوست که مکه مکرمه ومدینه منوره را حرم قرار داده است و از میان تمام شهر های جهان خداوند متعال فقط این دوشهر رابه این صفت عالی اختصاص داده است.
هدف از حرم مکه ومدینه همان  حدود حرم است، اینکه برخی از مردم فقط مسجد نبوی را حرم بحساب میاورند،در اشتباه اند،زیرا مسجد نبوی به تنهایی حرم نیست بلکه تمام شهر مدینه حرم است.
طوریکه در حدیث متبرکه آمده است: « المدینه حرم مابین عیر إلی ثور »  ( صحیح المسلم وصحیح بخاری ) از کوه عیر در جنوب تا کوه ثور در شمال ، وهر دوطرف این شهر یعنی شرق وغربی مدینه حرم شمرده میشود :
مــؤرخین مینویسند که: تقدس وحرمت شهر مدینه به درجه ای میرسید که  پیامبر صلی الله علیه وسلم حتی شکار وقطع در ختان مدینه را هم ممنوع قرار داد  وفرمود : « إنی حرمت مابین لابتی المدینه آن یقطع عضا هها او یقتل صید ها » ( من دوطرف مدینه حرم قرار دادم ، که مبادا درخت آن قطع شود یا شکارش کشته شود ) ( صحیح مسلم ).

مدینه منوره مرکز ایمان است:
همانطوریکه به مدینــــﮥ منوره سر زمین وحی خطاب گردیده است ، این شهر به شهر ایمان نیز شهرت دارد در فضلیت ایمانی این شهر آمده است « إن الایمان لیارز إلی المدینه کما تأ رز الحیه إلی جحر ها » ( یقینآ ایمان به مدینه باز خواهد گشت هم چنانکه مار به سوراخش باز میگردد ) ( صحیح بخاری وصحیح مسلم )    این بدین معنی است که سر انجام ایمان به مدینه باز خواهد گشت ودر مدینه باقی خواهند ماند ومسلمانان از سراسر جهان قصد وعزم سکونت را در مدینه را خواهند داشت.
شهر مدینه شهر هجرت است:
شهر مدینه شهر هجرت ومحل امن از جانب پروردگار برای پیامبر صلی الله علیه وسلم انتخاب گردید است ، ویگانه شهری ویگانه سرزمین در روی زمین است که پیامبر صلی الله علیه وسلم مامور به هجرت به آن گردیده است .
در حدیثی شریف آمده است :
«أمرت بقریه تأکل القری » ( یعنی أمر با لهجره إلی هذه المدینه ) یقولون لها یثرب وهی المدینه »
 ( بمن دستور داده شد به قریه ای هجرت کنم که سایر قریه ها را خواهد خورد ، مردم آنرا یثرت می نامند، در حالیکه مدینه است.» (صحیح بخاری ومسلم).
شهرمدینه شهر برکت ست:
در این شک نیست که شهر مدینه  آب‌وهوایی  خشک و بیابانی  دارد ولی در تابستان‌های داغ و ما های زمستان‌ به هوای سرد ی همرا است . ولی   پیامبر صلی الله علیه وسلم درمورد تزید برکت  شهر مدینه  طی دعا ی فرموده :
 « اللهم بارک لنافی ثمرنا وبارک لنا فیصاعنا وبارک لنا فیمدنا » ( پروردگارا  ! در میوۀ مان برکت عنایت فرما ، در شهر ما ( مدینه ) به ما برکت عنایت فرما ، ودر پیمانۀ ما برکت عنایت فرما ) ( صحیح مسلم ) .
شهر مدینه چنان شهر با عظمت وپر برکت است که ، مرض ودجال قدرت داخل شدن ونفوذ به این شهر را نمی یابد .
 طوریکه پیامبرصلی الله علیه وسلم  فرموده : « علی أنقاب المدنیهملائکه لا یدخلها الطاعون ولا الدجال »  ( بر راههای ورودی مدینه فر شتگانی مأ مورند گه از آن حفاظت می کنند لذا دجال ووبا  به مدینه داخل شده نمیتواند ) ( صحیح بخاری وصحیح مسلم »
یکی دیگری از فضایل این شهر اینست که در این شهر دو مسجدی بزرگی دو مسجد تاریخی ( هریک مسجد نبوی  ومسجد قباء . ) موقعیت دارد .
پیامبر صلی الله علیه وسلم حتی بر مسلمانان امر سفر به مساجد سه گانه را  داده است که یکی از این مساجد ، مسجدنبوی است :
در حدیثی که از  أبی هریرهرضی الله عنه  روایت است که پیامبر صلی الله  علیه وسلم  فرموده :
« لا تشد الرحال إلا إلى ثلاثه مساجد: المسجد الحرام، ومسجد الرسول صلى الله علیه وسلم، ومسجد الأقصى » ( سفر مخصوص به نیت عبادت جز به سه مسجد به هیچ جای دیگری جایز نیست ، مسجد الحرم ، مسجد پیامبر صلی الله علیه وسلم ومسجد اقصی )
فضیلت مسجد نبوی در این است شخص پیامبر صلی الله علیه وسلم در کار اعمار این مسجد سهم گرفته ، وخطاب به مسلمانان فرموده است که ثواب خواندن نماز در مسجد نبوی بر تر از هزار نماز در غیر آن است :
 « صلاه فی مسجدی أفضل من ألف صلاه فی ما سواه إلا المسجد الحرام و صلاه فی المسجد الحرام أفضل من مائه ألف صلاه فیما سواه  » ( حدیث  صحیح بخاری ، صحیح مسلم ) ( یک نماز در این مسجد من بهتر از هزار نماز در غیر آن است به وخواندن نماز در مسجد حرام بهتر از صدهزار نمازی در مسجدی دیگر  است .)
 بنآ بر یک فر دمسلمان  حریت تام داده شود، تادر خواندن نماز در مساجد ثلاثه مسافرت ، ودر صورت زیارت از این مساجد  برای اخرتش از آن بهره ببرند.

خواهران وبرادران مسلمان!
فراموش نباید کرد که در  مسجد نبو یقطعه زمین است که :رسول الله صلی الله علیه وسلم  آنرا بنام باغی از جنت  (روضه الجنه) توصیف نمودند،  وفرموده است :(ما بین بیتی و منبری روضه من ریاض الجنه) «بین خانه و منبر من باغی از باغهای جنت  است» یک نماز بهتر از هزار نمازاست.  
همانطوریکه گفته آمدیم ،شهر مدینه از جمله سایر فضایلیکه دارا میباشد یکی  ازفضایل اش  اینست،که یک نماز در مسجد نبوی بهتر از هزار نماز است .
« صلاه فی مسجدی هذا افضل من الف صلاه فی ما سواه الاالمسجد الحرام » (یک نماز در این مسجد من بهتر از هزار نماز در غیر آن است به جز مسجد الحرام). ( صحیح بخاری و صحیح مسلم.)
پس بر یک مسلمان است  که از این فضیلت بزرگ و فرصت بسیار ارزشمندی ،زمانیکه در شهر مدینه منوره زندگی ویا اقامت دارد ، برای آخرتش از آن بهره بگیرد و حد اکثر استفاده را بعمل ارد.
فضلیت نمازنه ده برابر و نه صد برابر بلکه بیش ازهزار برابراست.

 نمازهای نوافل در مسجدنبوی :

قابل تذکر است که نه تنها فضیلت نماز های فرضی بلکه فضیلت نماز های نفلی نیز به هزار بار برابر است . علماء در تعریف وتفسیر  این حدیث شریف  میفرمایند:

اول:

اجر و پاداش نماز در مسجد شریف نبوی که به بیش از هزار برابر می رسد ، تنها وتنها به نماز های فرضی اختصاص نه یافته ، بلکه نماز های نفلی را نیز شامل میگردد.
 پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در حدیث متبرکه لفظ 
«صلاه»  را استعمال نموده است ، پس همانطوریکه  نماز فرض برابر با هزار نماز است یک نماز نفل نیز برابر با هزار نماز میباشد .

دوم:

اجر هزار برابر در حدیث متذکره  به خود مسجد  پیامبر صلی الله علیه وسلم  یعنی صرف وصرف به  مسجد قدیم اختصاص ندارد، بلکه  اجر هزار برابر شامل مسجد قدیم وساحه توسعه یافته مسجد که حالا وجود داردویادر اینده توسعه داده میشود ، شامل میگردد .
دلیل این امر اینست که مسجد نبوی در زمان خلافت حضرت عمر وحضرت عثمان  از طرف جلو یعنی قبله توسعه  وانکشاف داده شده است .
 بنابر این چیز واضح است که امام و صفهای مصلین در بخش
پیشروی  مسجد که در توسعه واقع است خارج مسجد زمان خود حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم قرار میگیرد، اگر توسعــــﮥ مسجد حکم مسجد را نمی داشت آن دو خلیفه راشد رضی الله عنهما مسجد شریف رابخصوص از طرف جلو توسعه نمی دادند، در حالیکه هنگام توسعه که در زمان  حضرت عمر فاروق و حضرت عثمان ذی النورین رضی الله عنهما  صورت پذیرفت وتعداد کثیر از صحابه رضی الله عنهم زنده و موجود بودند، اما هیچکس از آنان بر این کار حضرت عمر و حضرت عثمان رضی الله عنهما اعتراض نکرد ،عدم اعتراض صحابه بر توسعه مسجد نبوی  دلیل روشن و قاطع است که اجر هزار برابر به مسجد زمان حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم اختصاص ندارد.

سوم : 

موجودیت باغ بهشتی در مسجد نبوی:

همانطوریکه متذکر شدیم  یکی از فضیلت های مهم در مسجد نبوی شریف موجودیت  قطعه یا بخشی از توته زمینی است که : پیامبر صلی الله علیه وسلم  آن توته زمین را بنام باغی از جنت  توصیف نمودند، وفرموده است : « ما بین بیتی و منبری روضه من ریاض الجنه » ( بین خانه و منبر من باغی از باغهای بهشت است ).( صحیح بخاری و صحیح مسلم.)
طبیعی است که اختصاص این بخش مشخص از مسجد شریف به این صفت دلالت بر فضیلت و اختصاص این بخش دارد، و راه استفاده از این فضیلت این است که بنده مؤمن سعی وکوشش عظمی خویش بخرچ دهد تا در قطعه از زمین  نماز نفل بخواند و به ذکر الله  و تلاوت قرآن مشغول شود .
مسلمانان باید از یاد نبرند ، که رسیدن به این منطقه ویا نشستن ونماز خواندان در این منطقه موجب ازار واذیت سایر مسلمانان واقع نگردد .
ولی نباید فراموش کرد که : ادا
ء کردن نماز های فرض در صف اول  بهتر است، زیرا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: « خیر صفوف الرجال أولها و شرها آخرها »(بهترین صفهای مردان صفهای اول و بدترین آن صفهای آخر است ). (صحیح مسلم. )
و همچنین می فرمایند:
« لو یعلم الناس ما فی النداء و الصف الأول ثم لم یجدوا إلا أن یستهموا علیه لأستهموا علیه  »( اگر مردم اجر و پاداش اذان و صف اول را بدانند آنگاه ببینند که برای حصول آن جز قرعه کشی راهی وجود ندارد حتما قرعه کشی خواهند کرد .) (صحیح بخاری و صحیح مسلم.)

چهارم:
یک نقطه ای دیگری که میخواهم در این بخش مورد خدمت خوانندگان محترم بعرض برسانم اینست   که در زیاتر وقت  تعداد مصلین به حدی میرسد که مسجد نبوی از مصلین پر میباشد  وجای  برای مصلین باقی نمی ماند ،(بخصوص در ایام حج )، اگر صفوف مصلین در مسجد نبوی  پر شود و کسی دیرتر برسد و در مسجد جای نیا فت ، درهر جایی که در خارج از مسجد جز طرف قبله توانست به صفوف نمازگزان  بپیوندد، وکوشش نه کند که بخاطر رسیدن به داخل مسجد موجب ازار وتکلیف سایر مصلین واقع گردد .طبیعی که اگر نماز گزار به صفوف مصلین در خارج مسجد نبوی پیوست  دراین صورت  اجر و پاداش نماز جماعت را حاصل میکند ، اما اجر وپاداش هزار نماز یا هزار برابر فقط به کسانی اختصاص دارد که داخل مسجد نبوی نماز بخوانند، زیرا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:(صلاه فی مسجدی هذا خیر من ألف صلاه فیما سواه إلا المسجدالحرام)
 «یک نماز
«در این مسجد من» بهتر از هزار نماز در غیر آن است به جز مسجد الحرام»
پس کسی که در سرک های جوار مسجد نبوی  نماز بخواند واضح است که در مسجد نماز نخوانده بنآ  اجر و پاداش مذکور به او تعلق نمی گیرد.

زیارت قبر پیامبرصلی الله وسلم

مدینه منوره شهر است که در آن  حبیب خدا محمد صلی الله علیه وسلم مدفون است.
در روایت آمده است که امام مالک  در شهر مدینه  بر اسپ سوار نمیشد ، میگفت بر خود عیب می بینم که در زیر خاک این سرزمین حبیب الله محمد صلی الله علیه وسلم مدفون باشد ومن بالای خاک این سر زمین با اسپ گردش کنم .

علماءدرمورد زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم میفرمایند :
احادیثی که عموما بر زیارت قبور دلالت دارد، بر زیارت قبر رسول مکرم صلی الله علیه و آله و سلم نیز دلالت دارد :
از جمله در حدیث پیامبر صلی الله علیه وسلم آمده است :«زوروا القبور، فإنها تذکرکم الآخره » ( قبرها را زیارت کنید که شما را به یاد آخرت می اندازد ).(  صحیح مسلم.)

یــادداشت :

قابل تذکر است که :در کنار قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم زیاد ایستادن، و کثرت تردد و رفت و آمد عمل شایسته نیست، مبادا انسان دچار غلو افراط گردد، از خصوصیات پیامبر بزرگوارمان صلی الله علیه و آله و سلم این است که خداوند فرشتگانی را مکلف کرده که سلام امت را هر جای که باشند به ایشان می رسانند، چنانکه رسول معظم صلی الله علیه و آله و سالم می فرمایند:
(إن لله ملائکه سیاحین یبلغونی عن أمتی السلام) «خداوند فرشتگان سیاری دارد که سلام امت مرا به من می رسانند».
در حدیث دیگری می فرمایند:

(لا تجعلوا بیوتکم قبورا، و لا تتخذوا قبری عیدا، و صلّوا علیّ فإن صلاتکم تبلغنی حیث کنتم)

«خانه خود را قبرستان، و قبر مرا جای جشن و شادی قرار ندهید، و بر من درود بفرستید، که درود شما هر جایی که باشید به من می رسد» (حدیث صحیح است. ابوداود و غیره آنرا نقل کرده اند.)رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم وقتی از این چیز نهی فرمودند تا مبادا قبرشان محل جشن و شادی قرار گیرد به عملی راهنمایی فرمودند که جایگزین شادی و سرور قرار گیرد، لذا فرمودند:
(و صلّوا علیّ فإن صلاتکم تبلغنی حیث کنتم) «و بر من درود بفرستید که درود شما هر جایی باشید به من می رسد». یعنی به وسیله فرشتگان.

 خواننده محترم !

همچنان اگر زیارت قبرستا ن بقیع  و زیارت قبور شهدای جنگ احد اگر طبق سنتپیامبر صلی الله علیه وسلم  انجام گیرد مستحب، و اگر به صورت بدعت انجام گیرد حرام و ناجایز است.
پس زیارت شرعی زیارتی است که مطابق با سنت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم انجام گیرد که در این صورت هم زنده ای که زیارت میکند از زیارتش استفاده میکند و هم مرده ای که زیارت می شوداز دعا اش استفاده میبرد.

فوائد زیارت قبور:

بندﮤ مسلمانیکه زمان قصد ی زیارت قبور را داشته باشد ، باید از زیارت خویش  سه استفاده رابعمل آرد .

 اول:

 به یاد آوردن مرگ که حکمت اصلی زیارت قبر است، چون وقتی قبر را ببیند حتما به یاد آخرت می افتد و با انجام اعمال صالح برای آن آمادگی میگیرد، لذا رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:  (زورا القبور، فإنها تذکرکم الآخره) «قبر ها را زیارت کنید که شما را به یاد آخرت می اندازد». صحیح مسلم.

دوم:

عمل زیارت،که یک سنت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم است و با انجام آن به زائر اجر و پاداش داده می شود.

سوم:

 احسان به مسلمانانی که مرده اند، زیرا که با دعای خیر برای آنان، در برابر این احسان و عمل نیکش اجر و پاداش میگیرد.
استفاده مرده ای که زیارت می شود از زیارت شرعی این است که برایش دعا می شود و به او احسان و نیکی می شود، زیرا مردگان از دعای زندگان بهره می گیرند.

در زیارت قبورچه باید کرد؟

هر کسیکه  به زیارت قبر  میرود ، مطابق سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم ، دعاهایی که از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ثابت شده برای میت به دعا بپردازد .
 از جمله  این دعا ها ، دعای است که از حدیث بریده بن الحصیب رضی الله عنه که فرمود:«رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وقتی به قبرستان می رفتند به آنها می آموخت، لذا هر کس به زیارت قبر می رفت چنین می گفت:السلام علیکم أهل الدیار من المؤمنین والمسلمین و إنا انشاء الله بکم لاحقون، أسأل الله لنا و لکم العافیه) ای مؤ منان و مسلمانانی که در این دیار خفته اید سلام بر شما باد، و ما هم به شما خواهیم پیوست، برای خود و برای شما از خداوند عافیت و سلامتی می طلبم».صحیح مسلم.

آیا زیارت قبر بدعت است؟

بلی آن نوعی از زیارت قبر بدعت ونادرست است که این زیارت  مطابق شریعت اسلامی ومطابق سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم  صورت  نگیرد.
بطور مثال زیارت قبور نه بخاطر دعا به حالا مردگان بلکه زیارت قبوربه نیت که مردگان را به فریاد رسی بخواند، و از آنان کمک بخواهد، و رفع مشکلات و برآوردن حاجتها و نیازهایش را از آنان خواستار شود، و کارهای نادرست ، وناروا میباشد و دیگر.
اینگونه زیارت نه تنها نفعی  برای زایرین قبور ندارد ، بلکه عمل بدعتی ودر نهایت امر ، حرام ومضر هم میباشد . نه تنها زایر بلکه صاحب قبر از این زیات خیری نمی بیند .
 ضرر زائر یا شخص زیارت کننده به این دلیل است، که زیارت وعمل مطابق شرع صورت نگرفته است .
زایر قبل از اینکه به دعا مطابق  سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم مشغول شود ، دست به فریاد وداد رسی میزند .
عریضه وحاجت خویش را بجای اینکه به خالق پیش کند ، بالعکس آنرا به مخلوق پیش میکشد .ودر این عمل خویش خود اگاه ویا ناخود اگاه  اعمال مشرکانه و احیانا نعوذ بالله شرک صریح به خداوند متعال از ایشان صادر میشود.
که طبیعی است که مرده از چنین زیارتی هیچگونه  فایده ای نمی برد ،
چون نه تنها برای او دعا نشده ،بر عکس از او به جای خداوند حاجت و نیاز خواسته شده که چنین عملی قطعا حرام و نادرست.

 حکم زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم در مدینه :

قبل از همه باید گفت که : زیارت قبر رسول خدا صلی الله علیه وسلم و یا رفتن به مسجدالنبی هیچکدام جزو اعمال حج یا عمره نیستند، و اگر کسی به این دو مکان نرفت حجش باطل نمی شود، چرا اصلا ربطی به هم ندارند..
اما با این وجود زیارت مسجد پیامبر صلی الله علیه وسلم جایز است، و می توان به قصد زیارت آن مسجد و خواندن نماز در آنجا به شهر مدینه سفر کرد تا از فضیلت نماز خواندن در آن مسجد بهره مند شد، ولی اگر کسی قصد کند تا فقط به نیت زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم به مدینه سفر کند، سفر او حرام است، زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:

(لاتشد الرحال إلا إلی ثلاثه مساجد: مسجدی هذا، و مسجد الحرام، و مسجد الأقصی) «(به قصد زیارت) بار و اثاث (سفر) بسته نمی‌شود مگر به قصد سه مسجد، این مسجد من (مسجدالنبی)، مسجدالحرام و مسجدالأقصی».متفق علیهبر طبق این حدیث؛ قصد سفر برای زیارت فقط برای مسجد جایز است نه بارگاه یا قبر شخصی یا امثال آنها، و آن مساجد هم شامل هر مسجدی نمی شوند، بلکه فقط سه مسجد (مسجد النبی و مسجدالحرام و مسجدالاقصی) برای سفر بدانها تعیین شده اند، بنابراین کسی نمی تواند به قصد زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم و یا شخص صالحی و یا مسجدی مانند مسجد فلانی که مشهور شده و یا هر مکان دیگری بار سفر ببندد.
اما اگر کسی به قصد زیارت مسجد پیامبر صلی الله علیه وسلم و بهره مند شدن از فضیلت نمازخواندن در آن مسجد به شهر مدینه سفر کند، او می تواند تا ضمن خواندن نماز در آن مسجد، سری هم به قبر رسول خدا صلی الله علیه وسلم بزند و آنرا زیارت کند، زیرا هدف او از سفر به مدینه در حقیقت زیارت قبر نبوده تا بگوییم مرتکب نیت و قصد حرامی شده، بلکه او به قصد زیارت مسجد پیامبر صلی الله علیه وسلم به مدینه رفته و چون قصدش زیارت قبر نبوده، پس مرتکب حرام نشده و می تواند به زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم هم برود، زیرا زیارت قبور مسلمانان (اگر توأم با سفر کردن نباشد) جایز و بلکه مستحب است، و آنچه که زیارت قبور را حرام می کند؛ سفر کردن به نیت زیارت قبر است و یا انجام منکراتی از قبیل تبرک جستن به قبر یا خاک آن و یا توسل جستن به صاحب قبر و یا طواف آن و یا نذر کردن برای صاحب قبر و از این قبیل منکرات است که زیارت قبور را حرام می کند، وگرنه اگر کسی به قبرستان محله خویش  برود و در آنجا برای مردگان دعای آمرزش کند، عمل او جایز بوده و منع شرعی ندارد، چرا که دیدار قبر مردگان موجب یادآوری مرگ و آخرت می شود و مطمئنا این یادآوری برای عاقلان مفید خواهد بود.
در حدیثی آمده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند:
« إنی کنت نهیتکم عن زیاره القبور،فزوروها، فإنها تذکرکم الاخره…».صحیح مسلم (۵۳/۶،۶/۸۲) وأبو داود (۲/۷۲،۱۳۱).
یعنی:« رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: قبلا شما را از زیارت قبور نهی می کردم ولی الان آنها را زیارت نمایید،چرا که آنها شما را بیاد آخرت می اندازند ..
علما  (ائمه اربعه و جمهور علماء)در مورد زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم میفرمایند :
«کسیکه اهل مدینه نیست و قصد او فقط زیارت قبر پیامبر است، مرتکب حرام شده است بلکه بایستی قصد از سفر ، زیارت مسجد پیامبر  و نماز خواندن در آنجا باشد تا فضایل نماز در مسجدالنبی را بدست آورد. البته در هنگام ایام حج چون هدف در حقیقت زیارت خود مسجد پیامبر بوده نه قبر ایشان، لذا ایرادی ندارد که در آن ایام به زیارت قبر پیامبر نیز رفت به شرطیکه زیارت طبق تعریف شرع باشد و خلاف در آن رخ ندهد». ( برگرفته از مجموع الفتاوی ابن تیمیه ۲۷/۲۶) .

و زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم به اتفاق اهل اسلام مشروع است، به شرطیکه:

۱–    امور خلاف شرع و شرک آلود انجام نشود.
۲– بدون انجام مسافرت بوده باشد. یعنی فقط به نیت زیارت قبر پیامبر به مدینه مسافرت نکرده باشیم.
البته باز این نکته مهم را تذکر می دهیم که زیارت قبر پیامبر در موارد زیر جایز است:
۱–    برای اهل مدینه.
۲–    برای کسانیکه به حج آمده اند و هدفشان در حقیقت برگزاری موسم حج بوده.
۳کسیکه قصد زیارتش، زیارت مسجدالنبی بوده تا از فضایل نماز خواندن در آنجا برخوردار شود.
۴–  کسیکه هم قصد زیارت مسجدالنبی را داشته باشد و هم قصد زیارت قبر پیامبر (یعنی همزمان هر دو قصد را کرده باشد و لذا به مدینه سفر کرده است) این هم جایز است.
۵کسیکه به قصد تجارت یا قصد تعلیم ساکن مدینه شده باشد که در اینصورت چون هدفش از آمدن به مدینه زیارت قبر نبوده ،لذا زیارت مسجدالنبی و قبر پیامبر برایش مستحب است.

آنچه که معصیت است:

اینکه شخصی ساکن شهر مدینه نباشد و- فقط –  به نیت زیارت قبر پیامبر بدانجا مسافرت کرده باشد، زیرا چنانکه گذشت پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: :« لا تشد الرحال إلا إلى ثلاثه مساجد : مسجدی هذا ، والمسجد الحرام ، والمسجد الاقصى». بخاری و مسلم
یعنی :« مسافرت نکنید مگر به سوی سه مسجد: مسجد من،و مسجدالحرام و مسجدالاقصی».
بر طبق این حدیث مسافرت نمودن به قصد عبادت و تبرک به هیچ مکانی مقدس جایز نیست – چه این مکان قبور اولیاء باشد یا مساجد –  الا و فقط سه مسجد ذکر شده در حدیث.

 با وجود این زیارت قبر پیامبر واجب نیست.

امام صنعانی رحمه الله در فتح العلوم جلد اول صفحه ۳۱۰ می گویند: “در احادیث وارده درباره فضیلت زیارت قبر رسول الله صلی الله علیه وسلم،امر به “سفر برای زیارت” نشده است. و احادیثی که امر به سفر نموده یا ضعیف و غیرقابل استنادند و یا دروغ هستند.
در ادامه می گویند: اکثر مردم تفاوت بین “خود زیارت” و ” سفر برای زیارت” را درک نمی کنند.(
 منظور جناب شیخ اینست که احادیثی که فضیلت زیارت قبر و از جمله قبر پیامبر را بیان می کنند ،امر به مسافرت برای زیارتشان نکرده اند و آنچه که از احادیث برایمان درک می شود  زیارت قبور موطن خود و نهی از مسافرت به نیت تبرک و بدست آوردن ثواب، غیر از مساجد سه گانه است) و بنابر همین غفلت و عدم شناخت تفاوت میان زیارت و سفر برای زیارت،شیخ سبکی،شیخ الاسلام ابن تیمیه را به انکار زیارت قبر رسول الله صلی الله علیه وسلم – هرچند که  قصد سفر هم به نیت زیارت قبور نکرده باشد – متهم می کند.»
ابن تیمیه می گویند   انچه که ائمه اربعه و اکثر علماء بر آن اتفاق دارند اینست که قصد سفر به نیت زیارت قبر پیامبر  بدون اینکه قصدش زیارت مسجدالنبی و نماز خواندن در آن باشد،غیرمشروع است.و لذا علما  اظهار داشته اند که کسیکه نذر کرده باشد به زیارت قبر پیامبر برود نباید بدان نذر عمل کند.” مجموع الفتاوی شیخ الاسلام ۲۶/۲۷ و الرد علی الاخنائی ص ۲۹.
چنانچه شخصی بگوید : «اگر احادیث وارده در مورد زیارت قبر  پیامبر همگی ضعیفند ، پس چرا زیارت قبر پیامبر را مشروع می دانید؟»
جواب اینست که دلیل بر مشروعیت قبر پیامبر ،همان حدیثی است که می فرمایند:« نهیتکم عن زیاره القبور فزوروها …»  ( مسلم ۲/۶۷۲  )
و زیارت قبر پیامبر نیز مشمول این حدیث می شود و این حدیث عمومیت دارد برای قبر همه انسانها حتی کفار-البته مسئله زیارت قبر کفار کمی متفاوت است که بعدا اشاره خواهیم نمود
.
احادیثی که در مورد زیارت قبر پیامبر آمده اند ضعیفند مثلا:
«من زارنی بعد مماتی فکانما زارنی فی حیاتییعنی: « هرکس مرا بعد از وفاتم زیارت نماید،همانند آنست که مرا در زمان حیاتم زیارت کرده باشد».
یا حدیث:« من زارنی بعد مماتی کنت له شفیعا یوم القیامه».یعنی:« هرکسی بعد از وفاتم قبرم را زیارت نماید،در روز قیامت من برایش شفاعت می کنم».
دلیل ضعف این احادیث را در کتاب « الصارم المنکی فی الرد علی السبکی » تالیف علامه حافظ محمد بن عبدالهادی می توانید ببینید.
ابن تیمیه می گوید  تمامی این احادیث و امثال آنها دروغ است که بر زبان پیامبر صلی الله علیه وسلم بسته اند و هیچ دلیلی بر صحت آن احادیث موجود نیست» .( الرد علی البکری ص ۵۵. )
ابن باز رحمه الله می گویند:« اگر واقعا این احادیث صحیح بودند پس حتما صحابه که از همه جلوترند در کسب فضایل،اینکار را می کردندو امت را تشویق به زیارت قبر پیامبر می کردند،پس اینکه ما نقلی بر تشویق امت بر این امر را از صحابه ندیده ایم خود دلیل بر غیر مشروع بودن زیارت قبر پیامبر – البته با قصد سفر – است.» (
کتاب تحقیق و ایضاح لکثیر من المسائل الحج ص ۷۰ با تصریف. )   اما هرگاه کسی به مدینه رفت اشکالی ندارد بقیع یا شهدای أحد را زیارت کند؛ چون پیامبرr در آغاز از زیارت قبور نهی کرد، سپس به منظور بیادآوردن آخرت و عبرت گرفتن از کسانی که در آنجا دفن شده‌اند، به آن اجازه داد. ولی باید از تبرک جستن به قبور و استغاثه از مردگان و شفیع قراردادن و توسل کردن به آنان خودداری شود.
بالا رفتن و نماز خواندن در محلی از کوه احد که گفته می‌شود محل نماز پیامبرصلی الله علیه وسلم بوده، یا بالا رفتن به آن جهت تبرک، یا بالا رفتن به کوه رماه جهت جستجوی آثار صحابه؛ و از این قبیل اعمال، هیچ مشروعیتی نداشته و مستحب نیست، بلکه از امور مستحدثه‌ای است که شرع از آنها نهی کرده است.

    یادداشت :
۱- بسیاری از حجاج کوشش میکنند که مدت اقامت خویش را در مدینــﮥ  منوره نسبت به اقامت شان  در مکــﮥ مکرمه طولانی تر سازند در حالیکه  یک نماز در مسجدالحرام با صد هزار نماز در سایر مساجد برابری می‌کند اما یک نماز در مسجدالنبی برابر با هزار نماز در سایر مساجد است و این تفاوت بزرگ در فضیلت بین نماز در مکــﮥ  و نماز در مدینه دلیلی روشن برای حجاج است تا ماندنشان در مکــﮥ  بیشتر از مدینــﮥ منوره باشد.
یادداشت توضیحی در مورد مسجد نبوی :
مسجد نبوی  که در قسمت شرقى مدینه بناء  شده پس از مسجد الحرام، مشهورترین مسجد در تاریخ اسلام است.
هنگامیکه پیامبر صلی الله علیه وسلم   به مدینه رسید در خانه ابو ایوب انصارى منزل گـــزید؛ جایى که شتر وى آنجا زانو زد وخوابــید.
زمین مسجدالنبى به ِ دو یتیم تعلق داشت ، ودر آنجا  زراعت خرما مى‏کردند.پیامبر صلی الله علیه وسلم  با تادیه قیمت زمین به  ولىّ دو طفل، این زمین را خریداری کرد ، در آن مسجدساختند.
مساحت این تقریبآ در  حدود ۲۰۷۱ متر مربع بود . صحن مسجد را با ریگ سیاه فرش کردند و دیوارها را با خشت و گل بالا بردند. در ساختن بناى این مسجد شخص پیامبر صلی الله علیه وسلم  شرکت داشتند.
سقف قسمتى از مسجد را باشاخ و برگ درخت خرما پوشانیدند و از تنه درخت خرما براى ستون‏هاى آن استفاده کردند. سه دروازه  از جانب شرق، غرب و جنوب برایش ساختند . ولی مساحت مسجد نبوی در سالهای اخیر توسعه یافت وتقریبآ  به حدود یک صد هزار متر رسیده است. وهمین حالا هم در حالا  توسعه میباشد .

صُــفه:

درداخل مسجد نبوی  محل وجود  دارد که بنام صفه  یاد میگردد ، در این محل  مهاجران بى‏سر پناه زندگی میگردند .
این صحابه  از جمله مسلمانان بودند که بعدآ به «اصحاب صُفه» شهرت یافتند.
 پیش از آن که قبله از بیت المقدس به طرف کعبه تغییر کند محراب رسول الله صلی علیه وسلم در ناحیه شمال مسجد  قرار داشت.
پس از تغییر قبله به هد
ایت پیامبر صلی الله علیه وسلم ، آن قسمت را مسقف کردند و آن محل را براى استراحت و سکونت مسلمانان مهاجر و بى سرپناه  اختصاص دادند ، زمانیکه در سال هفتم هجری اموری توسعه ای در داخل مسجد نبوی صورت ، صفه اصحاب صفه نیز به داخل مسجد ملحق شد.
اصحاب صفه از جمله اشخاص بودند  که شب وروز در خدمت پیامبر صلی الله علیه وسلم قرار داشتند ودر جنب پیامبر صلی الله علیه وسلم در جهاد مقدس ونشر دین مقدس اسلام سهم بارزی را ایفاء نمودند.
م
ؤرخین  مینویسند که اصحاب صفه شب وروز مصروف عبادت ، حفظ قرآن وتعلیمات اسلامی بودند برخی از گروه های صوفی گرا امروز ی مدعی اند که گویا  اصحاب صفه مؤسیسن طریقه صوفی در اسلام میباشند، وبه اصطلاح خود را پیروان آنان میدانند. در حالیکه عظمت اصحاب صفه در دینداری بسیار قوی ومتین  از آن است که ما خود را به آنان برابر  سازیم .
همانطوریکه که گفته شد اصحاب صفه چنان افراد متقی وبا تقوا بودند که حتی  در شأن متقی بودن شان  آیاتی قرآنی  نیز نازل شد .  از جمله میتوان از  آیه «ولا تطرد الذین یدعون ربهم بالغداه و العشی»  نام برد برخی دیگری  از مفسرین ، آیات دیگری را هم در شرح و اشاره به آنان می دانند از جمله : (سوره بقره آیه
۲۷۳، سوره انعام آیه۵۲، سوره کهف آیه۲۸) .

تعداداصحاب صُــفه:

مؤرخین تعداد دقیقی اصحاب صُــفه را ذکر نکرده اند ، ولی تعدادی از مــؤرخین نوشته اند که تعداد  اصحاب صفه در  زمانهای عادی، نزدیک به هفتاد تن میرسیدند ،  دربرخی از اوقات این تعداد کم ودر برخی از اوقات  تعداد شان زیاد میشد ، تعداد از اصحاب صفه  میرفتند ازدواج میکردند ، تعداد شان پیر ووفات میکردند ، همچنان در برخی از اوقات  تعداد شان به صد تن میرسیدند.

ابن تیمیّه در مورد تعداد اصحاب صُــفه مینویسد:
تعداد  اهل صفّه و تاریخ آنان را ابوعبدالرحمان سلمی گرد آورده است، آنان حدود ششصد و یا هفتصد تن بوده اند و در یک زمان هم، یکجا جمع نبوده اند. آنان به صفّهای که در شمال مسجد قرار داشت، پناه میآوردند و مردمی بینوا از مهاجران بودند و گاهی یکی از ایشان ازدواج میکرد و یا مسافرت میرفت و یا در جهاد شرکت میگرد و از آن جمع خارج میشد و معمولا هفتاد تن بودند، اندکی کم و یا زیاد.
( برای معلومات مزید مراجعه شود : مجموع فتاوی شیخ الاسلام، ج۱۱، ص۸۱، چاپ المغرب. )

مشهورترین اصحاب اهل صفّه:

از  مشهور ترین اصحاب صفه میتوان از :حضرت بلال ،‌ ابوذر غفاری‌، سلمان‌ فارسى‌، بلال‌ بن‌ رباح‌، واثله بن‌ اسقع‌ ، ‌ ابوهریره‌ ، بِلال بن ریاح ، ابوعُبیده عامربن عبداللّه الجرّاح ،ابوالیَقظان عمّار بن یاسر ، ابومسعود عبداللّه بن مسعود الهُذَلی ، عُتْبه بن مسعود، برادر عبداللّه المقداد بن الاسود ،خباب بن الأَرَتّ ، صُهَیب بن سنان ، عتبه بن غَزْوان ،زید بن الخطّاب ، ابوکَبْشَه ، ابوالمَرْثد کنّازبن الحُصَین غنویّ ، مولی ابی حُذَیفه ،عُکّاشه بن المِحْصّن ، مسعود بن ربیع القاری ، عبداللّه عمر ، ابوذرّ جُندب بن جُناده الغفاری ، صَفْوان ابن بیضاء ، ابودرداء عُوَیمر بن عامر ، عبداللّه بن بدر الجُهَنی  ، ابولُبابه عبدالمُنْذِر . وغیر ه نام برد.

خانه‌‏هاى ازواج مطهرات در مسجد نبوی:

خانه‌‏هاى زنان پیامبر صلی الله علیه وسلم بشکل  حجره‏هایى جدا گانه ساخته شوده بود ،ودر سه طرف شمال، جنوب و شرق مسجد قرار داده شد و چون آن حضرت به جوار پروردگار شتافت، ایشان را در حجره بی بی عایشه که در کنار مسجد بود به خاک سپردند.

روضه نبوى:

روضه نبوى در قسمت  جنوب شرقى (رو به سوى قبله) مسجد، یعنى مسافت میان قبر پیامیر صلی الله علیه وسلم  و منبر آن حضرت است که طول آن ۲۲ متر و عرض آن ۱۵ متر مى‏باشد در محدوده روضه، مرقد مطهر، منبر و محراب واقع است.  پیامبر صلی الله علیه وسلم  فرمود: «میان منبر و خانه من باغى است از باغ‏هاى بهشت»

مــنـــبــر:

 در قسمت  غربى محراب مسجد، منبرى است کا با زیبای خاصی  از سنگ مرمر ساخته شده است ، این منبر از جانب  سلطان مراد سوم در  محرم‏ سال ۹۹۸ هجرى به مسجد هدیه کرد و آن را به جاى منبر قایتباى قرار دادند که در جایگاه منبر پیامبرصلی الله علیه وسلم  گذاشته شده است. 

مــحــراب:

 محراب محل نماز پیامبر صلی الله علیه وسلم مى‏باشد. در زمان آن حضرت ‏چیزى ‏به‏نام‏ محراب‏ وجود نداشت، درجریان توسعه مسجد در زمان ولید بن عبدالملک اموى، در محل نماز پیامبرصلی الله علیه وسلم  محرابى ساختند . این محراب در طول این مدت  دگرگونى‏ها را متحمل شده ولی بناى فعلى آن از دوره سلطان اشرف قایتباى از سلاطین مملوکى مصر، باقى مانده است.

ستونهای مسجد نبوی:

در مسجد نبوى‏  ستون‏هایى وجود دارد که هریکی از این ستون ها دارایی نام خاصی میباشد . تعداد مجموعی این ستون ها  به هشت  میرسد که از زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم تا هنوز در مسجد باقى است که با رنگ سفید مشخص شده‏اند که عبارتند از:
۱ستون مُخَلَّقه:

 این ستون در محلی جابجا شده است که قبلآ در آنجا  تنه درخت خرمایى بود که پیامبرصلی الله علیه وسلم به هنگام ایراد خطبه بر آن تکیه مى‏کرد،در روایت اسلامی آمده است ، بعد از اینکه برای پیامبر صلی الله علیه وسلم منبری ساختند ، این ستون ناله ای بلند ، به همین دلیل این ستون را «حنّانه» ملقب ساختند .
۲ســتــون تـــوبــه:

ستون توبه را بنام  ستون ابولبابه نیز مى‏نامند پس از شکست بنوقریظه ابولبابه به خاطر گناهى که مرتکب شد، مورد بى توجهى پیامبرصلی الله علیه وسلم واصحاب  قرار گرفت . ابولبابه این بی توجهی پیامبر صلی الله علیه وسلم واصحاب را تحمل کرده نتوانست ، بنآ خود  را به ستون مسجد بست تا آن که آیه‏اى در پذیرفته شدن توبه او به رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل گردید.
۳ستون مَحــرَس:

 در کنار این ستون، حضرت علی ایستاده میشود واز  رسول خدا محافظت مى‏کرد. این ستون را به نام استوانه على نیز مى‏شناسند. زیرا جایگاه نماز آن حضرت بوده است.
۴ستون وُفُود:

 در کنار این ستون رسول اللَّه صلی الله علیه وسلم با سران قبایل و هیأت‏هاى نمایندگى و سیاسى سایرکشورها ، دیدیار میگرد واین هیآت ها را به حضور مى‏پذیرفتند.

۵ستون سریر:

 ستون سریر از جمله ستون های است که پیامبر صلی الله علیه وسلم در نزدیک آن  تختى از شاخه‏هاى خرما مى‏گذاشت و شب هابر روى آن استراحت مى‏کرد.

۶مقام‏ جبرئیل امین:

 مقام جبرئیل  امین محلی است که در این مکان جبرئیل خدمت رسول اللَّه صلی الله علیه وسلم  مشرف مى‏شده است.

دروازه های مسجد نبوی :

 زمانى که مسجد النبى اعمار گردید اساسآ  این مسجد دارایی  سه دروازه براى ورود و خروج مردم ساخته شد ، همچنان  ناگفته نباید گذاشت که  تعدادی  از اصحاب نیز در نزذیکی  مسجد  برای خود خانه ساخته و دروازه های خانه های شان نیز به داخل مسجد  ساخته شده بود .
در سال سوم هجرت، قبل از غزوه احد، به دستور پیامبرصلی الله علیه وسلم  همه دروازه هاى  مسجد که از  خانه های صحابه کرام بداخل مسجد کشیده شده بود بسته شد .
ولی بعدا ها زمانیکه  مسجد نبوی توسعه یافت ، دروازه ای مسجد هم ازدیاد یافت ، که بطور مثال میتواند ازمشهورترین دروازه مسجد نبوی  به تر تیب ذیل نام برد :
۱- باب الرحمه (دروازه  عاتکه که در دیوار شرقی مسجد قرار دارد ) بنام  «باب الرحمه» شهرت دارد .
۲ – باب جبرئیل  ( این دروزاه در دیوار شرقی مسجد ) قرار دارد.
۳- باب السلام ( این دروازه در دیوار غربی مسجد ) قرار دارد .
۴- باب النساء ( این دروازه در اخر بخش شمالی دیوار شر قی مسجد)  قرارد ارد.
ولی دروزه های فعلی مسجد النبىوی به هفت  دروازه میرسد .

آداب مسجد نبوی:
در تعلیمات اسلامی آمده است هر زمانیکه مسلمان وارد مسجد میگردد ، باید آدب مسجد رفتن را مراعات نماید ، بخصوص مسلمان که  وارد مسجد نبوی میگردد باید  آرامش و وقار لازم رفتار نموده وحتی در روایت اسلامی آمده است ،بهتر است که  خوشبوی  هم استعمال نموده ودر صورت ممکن لباس نو ومطهر  بپوشد و در هنگام  داخل شدن بهمسجد دعای ورود به مسجد را بخواند و دو رکعت نماز تحیه المسجد را در روضهی شریفه (مکانی است مابین بیت رسول الله صلى الله علیه و سلم و منبر) بجاآورد.
سپس نزد قبر پیامبر صلى الله علیه و سلم را زیارت نماید بعدآ  به سمت راست آنرفته و بر حضرت ابوبکرصدیق ، درود بفرستد و کمی مکث کرده و بعدآ برحضرت عمرامیر المومنین  نیز درود و سلام بفرستد.
آنگاه رو بسوی قبله کردهو هرچه می خواهد دعا نماید.
توجه باید کرد که  نباید  بر حجره ی شریفه دست کشید ویا آنرا بوسید ، این عمل در شریعت اسلامی  وجود نداشته ودر ضمن باید یاداور شد که اینگونه اعمال  باعث رنجش و اندوه پیامبر صلی الله علیه وسلم میگردد ، زیرا خود پیامبر صلی الله علیه وسلم از تعظیم آرامگاه خویش نهى کرده و می فرماید: (
لاتجعلوا قبری عیدًا) (ابوداود) یعنی: «قبر مرا عید (طوافگاه) نگردانید.»

قبرستان بقیع:
مناره های مسجد نبوی :
                                    
زمانیکه مسجد نبوی در  زمان ولید بن عبدالملک توسعه یافت،بر چهار طرف   مسجد نبوی  چهار مناره ساخته شد، البته بعد ها تعداد دیگری از مناره ها در مسجد هم ساخته شد است ، ولی  منارهای اصلى مسجد نبوی عبارت اند  از:
مناره‏هاى سلیمانیه، مجیدیه که در دو سوى ضلع شمالى قرار دارد ، و مناره‏هاى قایتباى و باب السلام که در دو سوى ضلع جنوب شرقى و ضلع غربى مسجد واقع بود.
ولی امروز تعداد مجموعی مناره های مسجد به
۱۰ مناره میرسد .
قبرستان بقیع قدیمى‏ترین و شناخته‏ترین قبرستان میباشد که بعد از آمدن مسلمانان  در منطقه شرقی
شهر مدینه به هدایت  پیامبر صلی الله علیه وسلم توسط مسلمانان صدر اول ، ساخته شده است .
از لحاظ تاریخی این قبر ستان بنام  «بقیع‌الغرقد» و در قرن‌های اخیر  احیانآ  بنام «جنه‌البقیع» نیز گفته می‌شود
.
ابن اثیر می‌گوید: «در لغت بقیع به محل وسیعی که دارای درخت و یا ریشه درخت باشد، گفته می‌شود و چون مکان بقیع پیش از آن دارای درخت غرقد ‌و ریشه‌های آن بود پس از قطع این اشجار نیز با همان اسم معروف گردید
.»
در بقیع اولین کسی که از انصار دفن شده است «اسعد بن زراره» و از مهاجرین «عثمان بن مظعون» بوده است.
سمهودی می‌گوید: «پس از فوت ابراهیم فرزند رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آن حضرت به صحابه فرمودند ابراهیم را به سلف صالح ما عثمان لاحق کنید و در کنار او به خاک بسپارید.»
او می‌گوید پس از دفن شدن ابراهیم در بقیع، مردم مدینه نیزعلاقه‌مند شدند که جنازه های خویش را در انجا  دفن کنند و هر یک از قبایل مدینه درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده سازند.
در فضیلت بقیع حدیث‌های متعددی از پیامبر صلی الله علیه وسلم  نقل گردیده است.
 از جمله در حدیثی فرمودند: «از بقیع هفتاد هزار نفر که صورتشان مانند ماه چهارده شبه است محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت می‌شوند.»
در حدیث دیگر آمده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم  در بقیع حضور یافتند و اهل قبور را بدین گونه خطاب می‌کردند: «درود بر شما و خداوند ما و شما را بیامرزد. شما پیشاهنگان ما بودید و ما هم در پی شما خواهیم آمد
.»
طوریکه در فوق تذکر یافت در این قبرستان  قبر حضرت عثمان  قبر عبدالله بن عبدالمطلب ، و آمنه پدر و مادر پیامبر  صلی الله علیه وسلم   حضرت عباس  ، نیز موجود میباشد.
قبرر بی بی رقیه:
خانم حضرت  عثمان بن عفان  ،( مطابق روایات تاریخی  او در مدینه زندگی می‏کرد. زمانی که جنگ بدر رخ داد، او مریض سخت شد  و تا قبل از رسیدن پدر به مدینه، درگذشت. رسول الله صلی الله علیه و سلم  او را در بقیع دفن کرد. (
قبر ام کلثوم:
او بعد از وفات رقیه، به حضرت عثمان بن عفان  ازدواج کرد . وی نیز در سال نهم هجرت وفات کرد ودر قبرستان  بقیع دفن است .
قبر بی بی زینب:
بی بی زینب که خانم ابوالعاص بن ربیع بود. پس از هجرت پیامبر صلی الله علیه وسلم  به مدینه، در مکه نزد همسرش نگه داشته شد.
ابوالعاص در جنگ بدر در کنار مشرکان شرکت کرد و اسیر شد. زینب گلوبند خود را به عنوان فدیه فرستاد. رسول الله صلی الله علیه و سلم ، فرمود تا گلوبند را پس فرستادند و ابوالعاص را نیز به شرطی آزاد کرد که همسرش خویش را طلاق دهد و راهی مدینه کند، و بدین ترتیب زینب به رسول الله صلی الله علیه وسلم  ملحق شد. مورخین مینویسند :چند سال بعد، خود ابوالعاص ایمان آورد و به مدینه آمد و مجددا با زینب ازدواج کرد.
 زینب در سال هشتم هجرت  وفات کرد
.این سه خواهر در کنار یکدیگر دفن شده‏اند.

قبر ازواج مطهرات در قبرستان بقیع :

تعداد از ازواج پیامبر صلی الله علیه وسلم در قبر ستان  بقیع در کنار یکدیگر مدفون شده‏اند. مطابق روایات تاریخی برخی از آنها عبارتند از:
 زینب فرزند خزیمه(متوفای سال
۴ هـ.)؛
ریحانه فرزند زبیر(متوفای
 ۸ هـ.)؛
ماریه قبطیه(متوفای
۱۶ هــ.)؛
 زینب بنت جحش(متوفای
۲۰ هـ.)؛
ام حبیبه دختر ابوسفیان(متوفای
۴۲ یا ۴۴ هـ.)؛
 حفصه دختر عمر(متوفای
۴۵ هـ .)؛
سوده(متوفای
۵۰ یا ۵۴ هـ  ه.)؛
صفیه دختر حیی بن اخطب یهودی(متوفای
۵۰ هـ .)؛
 جویریه فرزند حارث(متوفای
۵۰ یا ۵۶ هــ.)؛
عایشه دخترحضرت  ابوبکر صدیق (متوفای
  ۵۷ یا ۵۸ هـ .) .
 ام
سلمه (متوفای سال ۶۱ هـ.)

مقبر ه فرزندان پیامبر صلی الله علیه وسلم :

قبر  ابراهیم تنها فرزند پسر، که در مدینه نصیب پیامبر صلی الله علیه وسلم  شد، ابراهیم بود که از مادری به نام ماریه قبطیه متولد گردیده بود .
قبطیه  را حاکم مصر به عنوان ‏ هدیه به پیامبر صلی الله علیه وسلم فرستاده بود.
ابراهیم در ذیحجه سال هشتم هجرت متولد شد. با تولد او موجی از شادی و سرورشهر مدینه را فرا گرفته بود .اما بعد از گذشت قریب یک سال، ابراهیم نسبت مریضی که عاید حالش شد ، وفات یافت ، وپیامبر صلی الله علیه وسلم  در غم  فرزند خویش  شدیدا اندوهگین کردید
.
قبر فاطمه بنت اسد:
فاطمه بنت اسد یکی ، از زنان بسیار محبوب نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم بشمار میرفت .
قبرعباس بن عبد المطلب
حضرت عباس کاکای  پیامبرصلی الله علیه وسلم  بود ،در سال  ۳۳ هجری قمری در زمان  خلافت حضرت عثمان وفات یافت .
سایر مدفون شدگان قبرستان بقیع:
طوریکه قبلآ اشاره نمودیم قبرستان قبرستان  بقیع مدفن هزاران تن از صحابه، تابعین و بزرگان اسلام است. مطابق روایت تاریخی در این قبرستان قبر ( محمد بن علی یا محمد حنفیه پسر بزرگ حضرت علی ، قبر عقیل بن ابی طالب وی فرزند ابوطالب و بیست ‏سال بزرگتر ازحضرت علی است ، قبر عبدالله بن جعفر ،جعفر بن ابی طالب شخصی که سرپرستی مهاجران حبشه را به عهده داشت و پس از بازگشت، در جنگ مؤته به شهادت رسید.

همچنان قبر صفیه ، صفیه دختر عبدالمطلب و عمه رسول الله صلی الله علیه وسلم  بود. وی از زنان ‏با شهامت صدر اسلام به شمار می‏رفت و در جریان جنگ احزاب، در داخل شهر، یک یهودی را که برای یهودیان بنی قریظه جاسوسی می‏کرد، به قتل رساند.
قبرعاتکه ، عاتکه نیز دختر عبدالمطلب و از عمه‏های پیامبر صلی الله علیه وسلم بشمار میرفت .
مساجد مشهور شهر مدینه:
در شهر مدینه تعدادی کثیری از مساجد وجود دارد که مشهور ترین آن عبارت است :

مسجد قُبا: 
 قبا قریه است که دردو مایلى مدینه قرار دارد ، زمانیکه پیامبر صلی الله علیه وسلم به مدینه هجرت نمود  ، در منطقه قباء ، طایفه بنى عمرو بن عوف ‏ سکونت داشتند.
پیامبرصلی الله علیه وسلم  در روز دوشنبه
۱۲ ربیع الاول در میان فریادهاى شادى و شور و شوق مردم قریه ِ قُــــبا شد ودر  خانه یکى از سران قریه بنام (کلثومبن هِدم) سکونت گزید ودر منزل (سعدبن خیثمه) را برای ملاقت های خویش تخصیص داد.

چون آغاز سنــﮥ اسلامی از تاریخ هجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه میباشد :
مردم مدینه که در آن زمان بنام یثرب یاد میشدند خواهش داشتند تا پیامبر صلی الله علیه وسلم هرچه زوتر بدآنجا تشریف ببرد. مگر اقامت پیامبر صلی الله علیه وسلم ۱۵ روز در قریه قباء طول کشید تا که تعداد دیگری مهاجرین از مکه  به پیامبر صلی الله علیه وصل گردیدند.
زمانیکه  توقف پیامبر صلی الله علیه وسلم درقریه  قبا پانزده روز به طول انجامید ، تصمیم گرفت براى فعالیتهاى عبادى، سیاسى، فرهنگى و اجتماعى مسلمانان، محلی را بنا نماید ، به همین منظور یک قطعه زمین را، که در کنار خانه کلثوم بن هِدم بود و از آن براى خشک کردن خرما استفاده میگرد  انتخاب کرد
.
به گفته طبرانى، پیامبر صلی الله علیه وسلم  به یارانش فرمود: نقشه این مسجد از سوى خداوند است قبله این به سوی بیت المقدس  ساخته شد .
در روایات تاریخی آمده است : که شخص پیامبرصلی الله علیه وسلم در کار ساختمانی این مسجد تکلیف زیادی کشید .
زنى به نام شموس بنت نعمان میگوید: هنگام ساختن مسجد قبا، پیامبر را میددم  که سنگهاى کوچک و بزرگ را برمیداشت تا آنجا که سنگینى سنگها پشت مبارکش را خم کرد.
رابطه پیامبر با مسجد قُبا
:
پیامبرصلی الله علیه وسلم  بعد از اینکه قریه  قبا را ترک کرد و به مدینه رفت ، با آنهم  تا واخرین روزهاى زندگى هرگز رابطه قلبی خود را با این مسجد قطع نکرد. مطابق روایات تاریخی هر شنبه پیاده یا سواره به طرف مسجد قبا به راه میافتاد و نماز رادر آنجا میگزارند.
فضیلت مسجد قبا
:
درباره فضیلت  معنوى این مسجد همین بس که قرآن عظیم الشان  این مسجد  را از جمله مساجد ی خوانده است که : بر پایه تقوا بنا نهاده شده است«  لَمَسْجِدُ أسِّسَ عَلى التَّقْوى مِنْ اَوَّلِ یَوْم اَحَقُّ اَنْ تقُومَ فیهِ » . (همانا مسجدى که از اولین روز برمبناى تقوا پایه گذارى شده است، شایسته تر است که تو در آن نماز بخوانی .) ( سوره توبه ، آیه ۱۰۸ )
در حدیث شریفی آمده است : «من اتى مسجدى قبا فصلى فیه رکعتین رجع بعمره »( کسى که در مسجد من قبا، دو رکعت نماز بگذارد مانند آن است که یک عمره به جاى آورده باشد
.)
مسجد قبا در طول تاریخ، چندین بار توسعه وترمیم گردیده است ،برای اولین بار در زمان خلافت حضرت عثمان این مسجد توسعه یافت بعد ها  در زمان  عمر بن عبدالعزیز و دیگر ملوک کشور عربستان سعودی نیز این مسجد توسعه وتریم کاری گردیده است .
مساحت فعلی این مسجد بشکل تقریبى ( مساحت مسجد  و بناهاى جانبى مربوط به آن به ۱۳۵۰۰ متر مربع می‌رسد و به شکل زیبایى ساخته شده است. در این مسجد جاى
۲۰۰۰۰ نمازگزار وجود دارد و ۴ مناره با ۴۷ متر طول، دارد.
مسجد قبلتین
:

 این مسجد در فاصله سه ونیم  کیلومترى مسجد النبى صلی الله علیه وسلم در شمال غربى شهر مدینه در منطقه در حره سلع قرار دارد . این مسجد  در ماه شعبان، سال دوم از هجرت، زمانیکه قبله از طرف بیت المقدس  به سوی مکه تغییر یافت ،مورخین میگویند ، خبر تغییر قبله در نماز ظهر بدین مسجد مواصلت کرد ،آیه « قد نرى تقلب وجهک فى السماء فلنولینک قبله ترضاها فول وجهک شطر المسجد الحرام ،» مسلمین که مصروف نماز بودند به مجرد وصول خبر نماز گزاران روی خویش  را از بیت المقدس به طرف کعبه برگردانیدند.
این چرخش چنان معجزه اسا صورت گرفت ، ومیگویند این چرخش ۱۶۰ درجه اى بود،  طوریکه صفوف نمازگزارن مردان در محل صفوف  زنان یعنى صفوف عقب و زنان در مکان مردان یعنى در صفوف پیشرو قرار گرفتند. بنابر همین تغیییر بود که این مسجد بنام قبلتین  شهرت یافت و  در این مسجد، به یاد بود تغییر قبله ، دو محراب به سوى قبله  اولی  و قبله دوم ساخته شد که در اعمار مجدد مسجد  آنها را برداشته‏اند.

این مسجد در سالهاى ۸۹۳ قمرى ، توسط شاهین جمالى ، شیخ خدام حرم پیامبر صلى الله علیه وآله مسقف و در دوران سیمانى عثمانى ۹۵۰ هجرى قمرى .نیز مجددا تعمیر و تجدید بنا شد.
در سال ۱۳۷۰ قمرى نیز مناره اى در زاویه اى شمال شرقى صحن آن برپا و نماى مسجد به طور کلى بازسازى گردید.به یاد آن حادثه مهم یعنى تغییر قبله داخل مسجد آیه ۱۴۴ سوره بقره بر دیوار شمالى یعنى سمت چپ مدخل ورودى کنونى بوده که قبلا سنگى به عنوان نشانه آن نصب کرده بودند. از آنجایى که مسلمانان آن سنگ  را مسح و لمس میگردند و به آن تبرک مى جستند در سال ۱۳۹۸ قمرى آن سنگ را برداشته و آیات تغییر قبله بر دیوار شمالى نگاشته شد.
مساحت مسجد اکنون  به ۳۹۲۰ متر مربع میرسدو دو گنبد بزرگ به قطر ۸/۷ متر و ارتفاع ۸/۱۸ متر نیز بر آن ساخته شده است .
 
 مسجد جمعه
 مسجد جمعه بعد از مسجد قبا، از لحاظ تاریخى دومین مسجد  بشمار میرود . پیامبر صلی الله علیه وسلم بعد از اینکه قریه قبا ء بسوی مدینه ترک کرد ، زمانیکه به منطقه رسید که درآن  خاندان بنى عمرو بن عوف ساکن بودند ، روز حرکت پیامبر صلی الله علیه به سوی مدینه ، روز جمعه بود ،زمانیکه پیامبر صلی الله علیه وسلم بدین منطقه رسید ،اولین نماز جمعه را در آنجا اقامه کردند ، از آن تاریخ ببعد مسلمانان در آنجا ء مسجدی را اعمار نمودند وآنرا بنام مسجد جمعه مسمی  ساختند . این  مسجد در سالهای ۱۴۱۲ توسط دولت عربستان  سعودى در مساحت ۱۶۳۰ متر بازسازى وترمیم گردید.
مسجد فضیخ‏
مسجد فضیح در اخیر جاده  شارع العوالى موقعیت دارد ، ویکی از مساجد مشهور تاریخی بشمار میرود .
 فضیخ درخت خرما است ، چون در این منطقه در ختان خرما زیاد بود ، بنآ این مسجد بنام مسجد فضیح  شهرت یافت .
همچنان این مسجد بنام مسجد رد شمس شهرت دارد ، این مسجد فعلا تخریب گردیده ومیگویند که از سر اعمار میگردد.
کوه احد

مساجد سبعه یا مساجد سته:
در شوال سال پنجم هجرى ، مشرکان با همکارى نزدیک قوم  یهود پلان را براه انداختند تا همه اقوام غیر مسلمان را متحد وبا یک هجوم سراسری از همه طرف شهر مدینه را محاصره وریشه اسلام ومسلمانان را از بین ببرد .
بنآ تمامى گروهها، احزاب و قبایل را براى محاصره مدینه به حرکت درآوردند. از آن جایى که در این جنگ ، تمامى احزاب و قبایل حضور داشتند آن را
 غزوه احزاب نامیدند.در این میان مسلمانان به پیشنهاد سلمان فارسى و موافقت پیامبر صلى الله علیه وسلم  به حفر خندق در اطراف مدینه پرداختند و از این طریق سپاه مشرکان را به شکست ابدی مواجه ساختند.
منطقه این جنگ ، مقابل کوه سلع در شمال غربى مدینه قرار داشت .مسیر خندق نیزاز نزدیکى مسجد ذوقبلتین در غرب آغاز و به صورت نیم دایره اى با عبور از کوه سلع تا مسجد عبیر در نزدیکى مسجد الاجابه کنونى امتداد مى یافت .به این صورت نیمى از مدینه از مدینه در محاصره خندق درآمد و کوه سلع نیز محل استقرار و جان پناه سپاهیان اسلام گردید.پیامبر صلى الله علیه وآله پرچمى بر فراز کوه سلع در پشت سپاه اسلام قرار گرفت.
قوماندانان  سپاه اسلام  در چند نقطه و دامنه این کوه سنگرها نماز مى گذارند.بعدها به یاد مجاهدت های این صحابه تعدادی از ، مساجدى در آنجا ساختند که به نام آن صحابه شهرت یافت .
موقعیت اصلى مساجد مورد نظر، صرف نظر از تغییرات مختصرى در فضاهاى مجاور، همچنان ، محفوظ مانده است .
مورخین مینویسند که  یکى از مساجد تخریب شده و برخی دیگری از مورخین میگویند مسجد
 ذوقبلتین را هفتمین آنها مى دانند.در حال حاضر شش مسجد در این منطقه وجود دارد .که عبارتند از :

۱- مسجد فتح :

 این مسجد در  دامنه کوه سلع بر بلندى قرار دارد. در این مکان بود که پیامبر صلی الله علیه وسلم در جنگ خندق از خداوند طلب فتح و پیروزى کرد و خداوند دعاى آن حضرت را مستجاب نمود و مشرکان شکست خوردند. پس از آن روى این تپه مسجد فتح را بنا نهادند. بناى فعلى مسجد فتح که مربوط به سال ۱۲۷۰ قمرى است حدود ۲۴ متر مربع و ارتفاع آن ۵/۴ متر مى‏باشد.

۲- مسجد حضرت على
این مسجد در جنوب مسجد فتح و
بر تپه بطحان موقعیت دارد ، در نزدیکى این مسجد، مسجد دیگرى است که به نام مسجد فاطمه شهرت دارد .همچنان در همین منطقه مساجدی  بنام  سایر صحابه  از جمله :
۳- مسجد سلمان فارسى

۴- مسجد ابوبکر

۵- مسجد عمر بن خطاب

۶- مسجد فاطمه علیها السلام ،

۷- وبرخی علما ء بدین امر معتقد اند که مسجد قبلتین در جمله مساجد سبعه شامل میگردد.

یادداشت:

قابل تذکر است که در مدینه منوره اماکنی هست که بعنوان زیارتگاه شناخته می‌شوند مانند هفت مسجد ، مسجد قبلتین، بعضی چاهها، مسجد غمامه و مساجدی که به حضرت علی ، ابوبکر صدیق وحضرت عمر و مسجد بی بی عایشه رضی الله عنهم وغیره ً نسبت داده می‌شود.
تخصیص این اماکن به زیارت اساسآ  در دین مقدس اسلام مشروع نمی باشد ، و زیارت‌کننده این اماکن نباید گمان کند که با زیارت آنها اجر و ثواب بیشتری دریافت می‌کند؛ چون جستجوی آثار انبیاء و صالحین سبب هلاکت امت‌های قبل از ما شده است، و برای مسلمانان شایسته نیست که با سنت نبوی و روش اصحاب مخالفت کنند؛ چون خیر واقعی در پیروی از سنت نبوی و اصحاب، و شر واقعی در مخالفت با آنها است.

همه مساجد از لحاظ تاریخی دارایی فضایل خاصی خویش میباشد که فضیلت شان در احادیث نبوی توضیح گردیده است ، که از جمله مسجد مدینه حرم الشریف ویا مسجد قبلتین  ولی سایر مساجد دیگر از لحاظ قدامت تاریخی قابل بازدید  است ولی با زیارت آن مسلمان ثواب کمایی نمیکند.

الف :مسجد شجـره:

این مسجد در فاصله یک فرسنگ و نیم از شهر مدینه فاصله داشت ولی  اکنون با گسترش شهر، این مسافت کمتر شده است
این مسجد را که امروز به نامهاى
 شجره ؛ذوالحلیفه ؛ ابیارعلى مشهور است ، یکى از مساجد بسیار مهم خارج از مدینه بوده ویکى از میقاتها و مساجد احرام از اهمیت بسزایى برخوردار است .
وجه تسمیه  این مسجد بنام مسجد
شجره بدین علت است که :در جنب این در ختی وجود داشت بنآ بنام مسجد  «شجره» شهرت یافت .
اهمیت این مسجد بیشتر در آن است که پیامبر صلی الله علیه وسلم  در عمره حدیبیه، عمره القضاء و در حجهالوداع، در آنجا محرم شد

ب – احرام :

 به سبب آن که حاجیان براى تشرف به حج در این مسجدالحرام مى بندند، به مسجدالحرام معروف گردیده است .

ج – ذوالحلیفه:

 حلیفه نام آبى بین چشم بن بکر از هوازن و بنى خفاجه العقلین بوده که رسول الله  صلى الله علیه وسلم  دوست داشته اند براى بستن احرام کنار درختى در این محل فرو آیند
د- ابیار على علیه السلام:

 از آن جهت عامه مردم در سالهاى متمادى آن را ابیار على علیه السلام گفته اند که حضرت على علیه السلام براى آبیارى نخلستانها، چاه هاى فراوانى در این منطقه حفر کرده است .
پیامبر صلی الله علیه وسلم  پس از اقامه دو رکعت نماز در این مکان احرام بسته و مى فرمودند
:
« لبیک اللهم لبیک ، لبیک لا شریک لک لبیک ، ان الحمد و النعمه لک و الملک ، لا شریک لک لبیک »
پیامبر صلى الله علیه وسلم  سه بار در این مکان محرم شده اند.
۱– هنگام صلح حدیبیه (سال ششم هجرى )،
۲– عمره ناشده (سال هفتم هجرى )،
۳– حجه الوداع (سال دهم هجرى .
زین الدین الاستدار در سال ۹۶۱ قمرى بناى مسجدى را بازسازى و اطراف آن دیوار بزرگ کشید که تا پایان دورﮤ حضرت عثمانى همچنان پا بر جا بود.
طول این مسجد از جنوب از جنوب تا شمال ۵۲ ذراع (۶۵/۲۵ متر) و از شرق به غرب نیز به همین مقدار بوده است . در دوران ملوک اهل سعود این مسجد بطور زیبایى بازسازى شده و مساحت آن به ۸۸۰۰۰ متر مربع  میرسد . ختم

 

 

۲ پاسخ به “مــــدیــنــــﮥ مــنــوره وفــضـایــل آن”

  1. admin گفت:

    درود بر دانشمند محترم جناب الحاج امــیـن الـدیــن « سعـیـدی – سعید افـغــانی»از معلومات باارزش تان تشکر.موفقیت بیشتر شماراخواهانم و زنده ګی با سعادتی را برای احمد جان« سعیدی» از بار ګاه ایزد متعال أروز مینمایم .زنده و سلامت باشید. مهدی بشیر

  2. امین الدین سعیدی گفت:

    استاد محترم مهدی بشیر السلام علیکم ورحمه الله از حسن نظر واخلاصمندی شما یک جهان تشکر پروردگار شما را زنده داشته باشد .

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما