فراقِ فرزند
تاریخ نشر یکشنبه ۲۰ جنوری ۲۰۱۳ هالند
محمد نعیم ” جوهر “
فراقِ فرزند
محمد نعیم ” جوهر “
آلمان
***
بیزار شده دل ز بُتِ عشوه گرِ من
خون میچکد ازآبله های جگرِ من
گرسایۀ رویش نگرم بردرودیوار
روشن نشود تابه ابد چشمِ ترِ من
هرگزنه شودقُفلِ دلم بازبه رویش
صد باراگر گریه کند پُشـتِ درِمن
زندانِ جهان گشته بمن سینۀ تنگم
ازپنجره بیرون نه رود بال وپرِمن
از مُرغِ چمن نالۀ مستانه شنیدم
ازتو نه شنید نامِ پدر،گوشِ کرِ من
روزیکه بسرخورده وُپـشتِ درم آئ
پیدا نه کنی جانِ پـدر،مُشتِ پرِ مــن
شاید که شودشُعله بیرون ازسرِقبرم
گرجانِ پدر روزی، بیگری خبرِ من
برگوشِ فلک،قاصدِمن کاش رساند
فریادِ د لِ (جوهرِ) بی پا و سرِ من
محمد نعیم ” جوهر “
جناب جوهر عزیز ، احساس تان نسبت به فرزند قابل قدر است . خیلی زیبا و عالیست. همیشه موفق و سلامت باشید. مهدی بشیر
جناب آقای جوهر،نهایت صمیمیتم به نثاری شما و آن خانوادهء کوچک تان.انشاالله که بهترینها را در قبال دارید. با درود!
جناب مهدی عزیز همیشه سر بلند وکامگار باشید.جوهر
شهلاِ همیشه بهارِ نازنین جهانی سپاس از شما .
جوهر تو مگو دیگر ازین فرقت فرزند
کین غصه به خون میکشد این چشم تر من