۲۴ ساعت

03 ژانویه
۴دیدگاه

شب پر اندوه

تاریخ نشر پنجشنبه سوم جنوری ۲۰۱۳ هالند

صادق پیکارعصیانگر

صادق پیکارعصیانگر

شب پر اندوه

صادق پیکار

***

شب درسکوت مرگ فرورفته بود وماه

زیرحجاب همچوعقابی لمیده بود

پروین فراز گنبد نیلی آسمان

در گوشۀ نشسته و رنگش پریده بود

شبنم ز لمس داغ و گدازندۀ تموز

جوشیده و طراوت آبش چکیده بود

لنگیده پیک صبح  زمین بوسه می نمود

گویا به پاش سوزن خاری خلیده بود

آن سوی کوچه پهنۀ  دیوار مسجدی

مردی ز خوف وبیم قومندان رمیده بود

سوی دگر به کلبۀ بی نور و بی فروغ

طفلی گرسنه پهلوی مادر خزیده بود

چشمان پر ز حسرتش از فرط گشنگی

می گفت به من که لقمۀ نانی ندیده بود

صادق پیکار

 

۴ پاسخ به “شب پر اندوه”

  1. admin گفت:

    پیکار عزیز، زیبا و عالیست . زنده و سلامت باشید
    مهدی بشیر

  2. نجیب گفت:

    زیبا، پرمحتوا و با احساس سروده اید. مؤفق باشید.

  3. شريف حكيم گفت:

    عالى سروده اید جناب پیکار .

  4. نذیر ظفر گفت:

    جناب پیکار عزیز و گرامی احساس لطیف و زبان ظریف دارید همیشه خوش باشید

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما