۲۴ ساعت

♥♥♥♥♥♥♥♥

امیــــــــــــــد بود و بقــــــــــــــا ام بهانـــــه ها دارد
کمین مــــــــرگ به مـــــــــــــا موریانــــــــه ها دارد
ز هستی تا به عــــــــــــدم بین فسانــــه ها دارد
جهان خفتــــــــــــه به هذیــــــان ترانــــــه ها دارد
تو گوش وا کن و تعبیــــــــــــــــــــــر خواب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

ز فقــــــر تا به غنا گامی چند پیش و پسی است
به کاروان رهی عمــــر به سینه ها جرسی است
تعلقـــــــــات و تملک به فـــــــکر ها هوسی است
هــــــــزار رنـــگ من و مـــــــا ودیعت نفسی است
دو دم قیـــــــــــــــــــامت روز حســـــــــاب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

درین جهـــان چه خواری چه عزت است ای شیخ
به قید و بنــــــد رسومــــــات ذلت است ای شیخ
به فکر آب بقـــــایـــی چه حسرت است ای شیخ
بهـــــــــــــــار میگذرد مفت فرصت است ای شیخ
قـــــــــــدح به خون ورع زن شــــــــــــراب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

مـــــــــــــــرا به عالم هستی بخود گذاشت غرض
به فکر آسودگی ها ستـــــــــــم چه داشت غرض
به مـــــــــزرع دل مــــــــا غصـــه ها بکاشت غرض
قضــــــــــــــــا ز خلقت بی حاصلت نداشت غرض
جـــــــــــــــز این که رنـــــــگ جهان خراب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

به هــــــــــــر طرف نــــــگر احوال و حال طوفانیست
ز فقـــــــــــــــــــــــر تا به غنـــا را ببینی حیرانیست
همه به قیــــــــد نفس هــــــای خویش زندانیست
غبـــــــــــــــار جسم حجــــــاب جهـــان نورانیست
ز ننـــــــــــــــگ سایــــــــــــه بـــرا آفتــــاب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

وفــــــــــا ز یــــــار مجوی که یــــــــار اهل جفاست
گـــــــدای دهـــــر جبون است و کان کید و ریاست
نفس بهــــــــــــــم زدن آن دست جود استغناست
شــــــــــــــــــــرار کاغذ پــــــــرواز ناز جای حیاست
دمــــــــــــــاغ عالـــــــــــــم پــــــا در رکاب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

چه خنــــــده هــــــــــــــا که ندارد گلاب خاموشی
چه پــــــــرده هــــــــــــــا که ندارد نقاب خاموشی
چه قفــــــــل هــــــــــــــا که ندارد بـاب خاموشی
چه گفتـــــــه هــــــــــــــا که ندارد کتاب خاموشی
نفس بـــدزد و ســـــوال و جــــــواب را دریـــــــــاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

به هر که بینی زخود دست شستـــه است اینجا
ز کاروان مـــــــــــــــــــروت گسستـــــه است اینجا
به جــــــــور یکدیـــــــگر عهد بستــــــه است اینجا
دورن آئینـــــــــــه بیــــرون نشستــــــه است اینجا
به جلوه گـــــــــــــر نرسیــــــدی نقــــــاب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

کــــــــــلام عشق تو ” محمود ” چه سُر کند بیدل
که سنگ خـــــــــــــــــــــاره به اذنـش دُر کند بیدل
فضـــــــــــــــای تاریک جهــل همچو خور کند بیدل
اگــــر جهــــــــــان قـــــــــــــــدح از باده پُر کند بیدل
تو تــــــــــر دماغــی چشــــــــــــــم پُر آب را دریاب

♥♥♥♥♥♥♥♥

احمد محمود امپراطور